We zijn weer begonnen
Maandag 2 september zijn de eerste lessen van het cursusjaar 2024-2025 van start gegaan. Cursisten en docenten hebben er weer zin in. We wensen alle cursisten een heel fijn cursusjaar Namens [...]
Tijdens mijn middelbare school ben ik begonnen met draailessen in Zeist. Ik vond het fantastisch. ‘Kun je dit ook voor je beroep doen’, dacht ik toen. Ja dat kon! Daarom ben ik eind jaren ’90 de Vakschool Keramische Technieken in Gouda gaan volgen. Deze dagopleiding bestond toen nog. Daar heb ik de basis geleerd: draaien, glazuren en alles wat er verder bij komt kijken. Echt productie-draaien heb ik pas geleerd toen ik in 2001 bij Mobach-Keramiek in dienst kwam, als draaier. In die periode gingen er een paar pottenbakkers met pensioen en zij konden mij nog inwerken. Daar heb ik echt enorm veel van geleerd. ‘Hier heb je een vaasje, draai er daar maar 100 van’. Dat vond ik zó leuk. Na enkele jaren ben ik ook nieuwe modellen voor Mobach gaan ontwikkelen, waarvan een paar nog steeds in de collectie zitten.
Rond 2011 ben ik gestopt bij Mobach en ben ik voor mijzelf begonnen met mijn atelier Het Serviesfabriekje in Driebergen. Ik maak servies, vazen, kandelaars en bijzondere opdrachten. Meestal met een modern, wit glazuur. Nu moet ik echt alles doen: vormen bedenken, draaien, afdraaien, alles rustig laten drogen, bakken en glazuren. Sommige vormen, zoals kommen, zijn eenvoudig, maar ik maak ook veel ingewikkelder keramiek zoals tulpenvazen. Daar komt ook veel monteerwerk bij kijken, en bij stapelbare tulpenvazen moet alles op elkaar passen. Dat blijft spannend en leuk om te doen.
Maar het allerleukste blijft toch nog steeds: het draaien.