Jolanda Verdegaal

In de Haagse buurt waar ik opgroeide kwam een pottenbakker wonen. Natuurlijk gingen we daar een kijkje nemen. Dat het mogelijk was iets moois en bruikbaars van klei te maken, de magisch onder zijn handen groeiende vormen van klei, zijn rustige concentratie; ik vond het fascinerend.

Ik volgde de lerarenopleiding Beeldende vorming en Gezondheidskunde (akte NXX) en vertrok daarna als ontwikkelingswerker voor Community Development naar Zambia. Eenmaal weer terug in Nederland gaf ik lessen beeldende vorming en gezondheidskunde, bij het beroepsonderwijs.

Maar klei bleef toch mijn materiaal. Ik kocht een schopschijf en nam draailes bij Coby Haanappel en Peter Terwiel aan de Vrije Academie Westvest in Delft. Daarnaast volgde ik workshops en masterclasses en nam tenslotte ontslag op de school waar ik werkzaam was.

Sinds 1991 exposeer ik mijn werk op regelmatige basis in binnen- en buitenland. Gedraaide traditionele vormen, vaak gespannen bolvormen, eerst met raku-technieken, later in steengoed.  Ik speel met de huiden van mijn werk. Gecontroleerd gescheurde oppervlakken, gaatjes, groeisels en ribbels. Zoals de tijd inwerkt op onze omgeving: erosie, een opgedroogde modderplas, knoestige boombast, fossielen.

Toch ging ik al snel ook weer lesgeven: keramiekcursussen, zowel handvormen als draaien, raku-technieken en glazuurlessen. Eerst bij het keramiekatelier in de Vrije Academie Delft, later bij de Vrije Academie Sassenheim en de Volksuniversiteit Teylingen. Vanaf 2014 werk ik bij de NKO in Gouda. Ik heb in al die tijd minstens zoveel geleerd van mijn cursisten, als zij van mij. Ze inspireren mij en confronteren me met vragen die ik nog niet tegenkwam in mijn eigen atelier, maar waarvoor wel een oplossing moet komen.

Ik ben daarbij steeds meer overtuigd geraakt, dat het kunnen beschikken over een palet aan technieken voorwaarde is om vrij te kunnen vormgeven in klei, om je eigen weg en stijl te vinden. Mensen groeien door bezig te zijn met klei: je moet nieuwe vaardigheden veroveren, mislukkingen incasseren en ervan leren, volhouden en genieten van kleine en grote successen. Maar door het leren werken met klei groei je ook omdat je een internationale en eeuwenoude taal leert spreken die door alle ‘potters’ in de wereld begrepen wordt.