keramiek-docenten-3

Toen ik besloot pottenbakker te worden, had ik eigenlijk nog nooit iets met klei gedaan. Ik volgde een opleiding voor tekenleraar, maar was niet van plan om voor de klas te gaan staan. Natuurlijk had ik ook dat romantische beeld van zo’n man, met baard en pijp, die de hele dag achter z’n draaischijf zit te ‘scheppen’, en natuurlijk kwam ook ik er al snel achter dat dat er in de praktijk heel anders uitziet.

Van begin af aan wist ik dat ik gebruikskeramiek wilde maken. De keramiekafdelingen van de kunstacademies hadden er echter geen belangstelling voor en de Nederlandse Keramiekopleiding bestond nog niet. Toen besloot ik het vak door middel van zelfstudie in de praktijk te leren. Als ik stoer wil doen, roep ik desgevraagd dan ook: ik heb geen opleiding gehad, dus ik word niet gehinderd door kennis.

Natuurlijk weet ik wel beter. Ik heb niks van mijzelf, ik dank alles aan de pottenbakkers van vroeger en nu, die zo genereus waren hun kennis en ervaring aan het papier toe te vertrouwen, en, niet in de laatste plaats, aan de potten die zij nagelaten hebben. Potten van anderen, zowel oude als nieuwe, leren je niet alleen iets over hoe ze gemaakt zijn, ze dwingen je ook een standpunt te bepalen over wat je met je eigen werk wilt.

Kan een vrij werkend kunstenaar misschien ‘scheppen’ zonder zich bezig te houden met wat anderen doen, een pottenbakker kan niet negeren dat er al duizenden jaren potten voor dagelijks gebruik gemaakt worden, en hij zal daar zijn eigen verhaal aan toe moeten zien te voegen. Want dat verhaal, daar is het om begonnen, daarin onderscheidt zich een handgemaakte pot zich van een fabriekspot. Een handgemaakt kommetje vertelt de gebruiker het verhaal van de maker, z’n ideeën, z’n gedachten, z’n stemmingen. Het laat de hand van de maker zien. Het is waarschijnlijk daarom, dat veel pottenbakkers voor hun dagelijks gebruik niet hun eigen potten, maar potten van collega’s gebruiken; hun eigen verhaal kennen ze wel, het is veel boeiender om dat van een ander te horen.

In 1976 ben ik mijn eerste pottenbakkerij begonnen in Schiedam, een paar jaar later ben ik naar Nijverdal verhuisd. Overeenkomstig de toenmalige, door de Engelse pottenbakker Bernard Leach geïnspireerde, tijdgeest, maakte ik aanvankelijk reducerend gestookt steengoed. Sinds 1986 maak ik aardewerk met slibdecoraties en terracotta tuinpotten. Naast het werken in mijn eigen pottenbakkerij heb ik bijna 20 jaar gedurende 1 of meerdere dagen per week als productiedraaier voor anderen gewerkt. Het is de beste manier om het draaien onder de knie te krijgen.

Ik heb weleens uitgerekend dat ik in die jaren wel een paar honderd duizend potten gedraaid moet hebben. Het is een ervaring die je op geen enkele andere wijze in de vingers kan krijgen en die ik, als de gelegenheid zich voordoet, iedereen kan aanraden.

 Actueel

mathieu-van-der-giessen-5
compositie-2
Contact

Stuur ons een mail dan nemen we z.s.m. contact met u op.

Niet leesbaar? Verander tekst. captcha txt

Vul je zoekopdracht in.